Geen grote data­centers in Flevoland

Afgelopen woensdag stond in Provinciale Staten het Kaderdocument Datacenterstrategie ter besluitvorming op de agenda. Wij stemden tegen en dienden succesvol een tweetal moties in: dat Provinciale Staten geen datacenters vanaf 50MW in de provincie wil en het opstellen van een convenant met de gemeenten over de kaders voor datacenters onder deze grens.

Het besluit om te komen tot een datacenterstrategie is geboren in de tijd dat Meta zich met een hyperscale datacenter wilde vestigen in onze provincie. In dit proces werden wij als Provinciale Staten veel te laat betrokken en daarnaast stonden wij, althans volgens het college, buiten spel omdat dit zou vallen onder het bevoegd gezag van de gemeente. Dit resulteerde in de behoefte van Provinciale Staten om met elkaar in gesprek te gaan over de kaders rondom de vestiging van datacenters.

Ook het Rijk heeft sindsdien niet stilgezeten. Een motie van de Partij voor de Dieren in de Eerste Kamer heeft er toe geresulteerd dat ook vanuit de Rijksoverheid het signaal -en later het besluit- is gekomen dat dergelijke hyperscale datacenters onwenselijk zijn in Flevoland. De Provincie Flevoland werd het bevoegd gezag voor datacenters van 50MW en groter. Het Rijk werd dat voor een omvang van 70MW en 10 hectare of groter. De provincie mag dus beslissen over de datacenters die qua grootte net wat kleiner zijn dan een hyperscale datacenter zoals die van Meta, maar nog steeds een enorme grote impact hebben. Flevoland heeft momenteel geen datacenters in deze grootte, en binnen Nederland zijn ze zeldzaam.

De Partij voor de Dieren in Flevoland stelt zich op het standpunt dat ook voor dit formaat datacenters in Flevoland geen ruimte is. Wij staan in Flevoland voor voldoende uitdagingen op het gebied van klimaat, duurzaamheid en ruimtelijke ordening en daar past de vestiging van datacenters met een dermate grote impact op onze energievoorziening, infrastructuur en ruimte wat ons betreft niet in. Daarnaast stellen wij ons op het standpunt dat ook de datacenters die nu vallen onder het bevoegd gezag van de gemeenten (datacenters kleiner dan 50MW) een enorme impact kunnen hebben die verder reikt dan de gemeentegrenzen. Wij menen dat het nodig is dat de provincie daar stappen zet die het mogelijk maakt dat wij ook bij de vestiging van deze datacenters de belangen van onze provincie ten aanzien van deze impact kunnen waarborgen.

Wij zijn blij dat een meerderheid van Provinciale Staten mét ons het belang hiervan ziet door met een meerderheid van stemmen in de vergadering van afgelopen woensdag de twee moties aan te nemen die wij hebben ingediend.

Hoe nu verder?

Op dit moment geldt in de Provincie Flevoland een moratorium (tijdelijk verbod) op de vergunning van betreffende datacenters totdat een datacenterstrategie wordt aangenomen.

Het is dus uiterst onverstandig om nu een nieuwe datacenterstrategie aan te nemen. Enerzijds omdat het onzinnig is om kaders te geven voor een groep datacenters waarvan Provinciale Staten dankzij onze motie hebben besloten deze niet toe te laten in onze provincie. Anderzijds omdat Provinciale Staten hiermee het moratorium zouden opheffen en zich alsnog datacenters van deze omvang zouden kunnen gaan vestigen tot het moment dat het college het verbod op datacenters van 50MW of meer in de Provincie Flevoland heeft afgerond. Voor ons voldoende argumenten om tégen het statenvoorstel kaderdocument datacenterstrategie te stemmen. Dit nog even los van het feit wat wij inhoudelijk van de strategie vonden: niet toereikend genoeg.

Het college en de coalitie (inclusief GroenLinks die wederom wél voor de vestiging van grote datacenters stemde en dus tegen onze eerste motie) schermen nu met het feit dat de deur nu open zou staan voor nieuwe datacenters en dat wij nu juist geen kaders meer hebben richting de gemeenten en vestigende datacenters. Dit is wat ons betreft onjuist. Met het niet aannemen van een datacenterstrategie en het aannemen van onze eerste motie blijft het moratorium van kracht en daarmee is de deur juist dicht. En ten aanzien van de gemeenten: daar hadden wij al onvoldoende mogelijkheden om kaders mee te geven: dáár ging nu juist onze tweede motie over. Het college spreekt zichzelf hier dus tegen.

Het zou het college sieren als ze op dit proces reflecteren in plaats van om zich heen te slaan. Hoe het nu is gelopen laat vooral zien dat de principiële vraagstellingen zijn genegeerd in de lange aanloop naar de Statenvergadering. Dit gedrag past helaas in een patroon van dit college en is niet de manier waarop wat de Partij voor de Dieren betreft besluitvorming zou moeten plaatsvinden. Het gaat namelijk in tegen het democratisch proces waarin de belangen van álle inwoners van Flevoland er toe doen en waar het college voor zou moeten staan.

Een meerderheid was het met ons eens en stuurde daarmee het college terug naar de tekentafel om alsnog tot kaders te komen die wél breed gedragen kunnen worden binnen onze provincie.