Dieren hebben het recht te leven naar hun aard. De Partij voor de Dieren vindt dat de provincie moet streven naar een samenleving waarin zo min mogelijk dieren worden gebruikt door en voor de mens. Dieren zijn levende wezens, geen producten of middelen tot menselijk vermaak. Met het welzijn, bewustzijn en de eigen behoeften en belangen van dieren moet rekening worden gehouden. Het welzijn van veel dieren wordt geschaad door de manier waarop ze worden
gefokt, verhandeld, gehouden of gedood. De Partij voor de Dieren wil dat in het wild levende dieren met rust worden gelaten.
Het welzijn van dieren wordt in de provincie met grote vanzelfsprekendheid ondergeschikt gemaakt aan menselijke doelen. De Partij voor de Dieren wil af van dit automatisme. Vermaak, sport, reclamedoeleinden en mode zijn geen redenen om dieren te doden, te verwonden of anderszins aan te tasten in hun welzijn.
Het welzijn van dieren laat bij volksspelletjes, kunstuitingen, levende kerststallen, circussen en mediaoptredens vaak te wensen over. Dieren worden veel vervoerd, hebben gebrekkige huisvesting, krijgen slechte voeding en lijden vaak aan stress. De Partij voor de Dieren wil af van het respectloze gebruik van dieren omwille van traditie en vermaak.
Er zijn vrijetijdsbestedingen waarin dieren een belangrijke rol spelen en die worden aangeduid als ‘sport’, denk aan hengelen en duivensport. De Partij voor de Dieren vindt dat de provincie een rol heeft in het ontmoedigen en uitbannen van dergelijke dieronvriendelijke vrijetijdsbestedingen
De Partij voor de Dieren wil een einde maken aan de plezierjacht – inclusief het afschieten van dieren in het kader van zogenaamd populatiebeheer. De plezierjacht is een wrede hobby met veel dierenleed tot gevolg. Jonge dieren blijven moederloos achter, partnerverbanden worden genadeloos verbroken en groepshiërarchie en populatiedynamiek worden letterlijk aan flarden geschoten.
Voor de kiloknallers worden varkens, kippen, koeien, konijnen en geiten in de vee-industrie opgefokt en opgehokt, mishandeld en ziek gemaakt. Nederland is momenteel het meest veedichte land ter wereld. In de afgelopen 50 jaar heeft de Nederlandse veehouderij zich ontwikkeld tot een vee-industrie waarin jaarlijks circa 500 miljoen dieren gedood worden. De dieren zijn in deze periode steeds intensiever geëxploiteerd. Ze hebben minder ruimte gekregen, ze zien het daglicht niet meer en groeien als gevolg van fokprogramma’s, voer en medicijnen onnatuurlijk snel. Slachtkuikens kunnen na enkele weken hun eigen lichaamsgewicht niet meer dragen, koeien produceren vier keer meer melk dan 100 jaar geleden en kippen leggen achtmaal zoveel eieren als vroeger. In de overvolle stallen is er voor de dieren niets te beleven, waardoor ze aan stress lijden en ernstig gestoord gedrag vertonen.
De productie van vlees is bovendien zeer inefficiënt: voor één kilo biefstuk is 25 kilo voer en 15.000 liter water nodig. De Partij voor de Dieren wil een einde maken aan de vee-industrie. Minder dieren betekent minder problemen voor natuur, milieu, mens en dierenwelzijn.
De Partij voor de Dieren wil dat er een einde komt aan alle directe en indirecte subsidies die de vee-industrie ontvangt van de provincie, zoals het aanbieden van gunstige regelingen voor de verplaatsing van vee-industrieën. Hier wordt belastinggeld gebruikt om de vee-industrie te helpen: de vervuiler vervuilt, maar de burger betaalt.
De bontfokkerij is al jarenlang onderwerp van politieke discussie. Ondanks ernstige welzijnsproblemen en grote ethische bezwaren worden er in Nederland miljoenen nertsen gefokt en gedood voor hun vacht. Nertsen zijn roofdieren, die in de natuur grote leefgebieden hebben langs oevers van beken en rivieren. De dieren kunnen daarom nooit gehouden worden op een manier die recht doet aan hun natuurlijke gedrag. Bovendien worden ze doodgemaakt voor een overbodig product. De Partij voor de Dieren vindt dat er zo snel mogelijk een einde moet komen aan de bontindustrie.
In bijna de helft van de huishoudens is een kat of hond onderdeel van het gezin. Waar nodig moet ook de provincie opkomen voor het welzijn van huisdieren. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat er optimale afstemming plaatsvindt tussen gemeentes bij de hulp aan (weggelopen) huisdieren of tijdens noodsituaties.
Zowel in stedelijk als in landelijk gebied kunnen in het wild levende dieren gewond raken – vaak door toedoen van mensen. De opvang van gewonde dieren is een maatschappelijke taak. In de praktijk laat de overheid het echter geregeld afweten. Zo worden er in de Nederlandse vogelasielen jaarlijks ruim honderdduizend gewonde en zieke vogels opgenomen. Deze asielen zijn vrijwel allemaal financieel noodlijdend.
De Partij voor de Dieren wil dat de provincie de zorg en opvang van gewonde en hulpbehoevende in het wild levende dieren goed organiseert en begroot, zodat de zorg die nodig is ook gegarandeerd kan worden door dierenambulances, dierenartsen en opvangcentra.
Ganzen, vossen, muskusratten, reeën en vele andere dieren zijn hun leven niet zeker in Nederland. Onder het mom van schadebestrijding of populatiebeheer worden ze op grote schaal de dood ingejaagd. Ganzen worden met enorme aantallen vergast; muskusratten komen om in wrede vallen en vossen worden doodgeschoten. De Partij voor de Dieren wil hier een einde aan maken. Wij vinden dat de provincie zich hard moet maken voor overlastpreventie.
De enorme bedragen die nu nog worden uitgegeven aan de zinloze en wrede bestrijding van in het wild levende dieren kunnen dan worden ingezet voor preventief beleid dat, in tegenstelling tot de huidige bestrijding, wél effectief is. Wij vinden dat de intrinsieke waarde en bescherming van in het wild levende dieren de uitgangspunten moeten zijn van provinciaal beleid.
Het huidige compensatiesysteem voor schade door in het wild levende dieren werkt averechts. Het is een bureaucratisch systeem waar automatisch gerekend kan worden op aanzienlijke schadecompensatie. Dit staat innovatie in de landbouw in de weg. De Partij voor de Dieren pleit voor een systeem waarin het loont om effectieve verjaagmethoden te ontwikkelen en toe te passen en waarbij alleen uitzonderlijk grote (landbouw)schade wordt gecompenseerd.
Deze week riepen wij alle partijen in de Provinciale Staten op tot een nieuwe onafhankelijke review van het beleid rondom de grote grazers in de Oostvaardersplassen. Overigens geen idee van ons: een periodieke onafhankelijke review was een van de adviezen van de commissie Van Geel en onderdeel van de overdrachtsovereenkomst tussen het Rijk en de provincie. Er waren veel betrokken insprekers en sa...