Afscheids­speech Leonie Vestering in de Provin­ciale Staten

Voorzitter, tijdens mijn eerste kennismaking met de provincie wekte deze op mij vooral een masculiene indruk op. De afgelopen verkiezingen werd dit nog eens bevestigd. Van de 16 lijsttrekkers was ik de enige vrouw. En ondanks die soms wat grijze inkleuring van de Staten, werd de provincie Flevoland een regenboog provincie. Daar ben ik trots op.

Toen ik in 2015 werd verkozen, en de Partij voor de Dieren van 1 naar 2 zetels verdubbelde, volgde een roerige tijd. Vlak voor de verkiezingen werd er namelijk een motie in de Tweede kamer aangenomen die opriep de verantwoordelijkheid voor de dieren in de Oostvaardersplassen naar de provincie Flevoland over te dragen. De keuzes die vervolgens door PS zijn gemaakt, heeft vaker dan mij lief is, de toon weten te zetten tijdens mijn inzet in de vele debatten hierover. Ik hoop dat ik de provincie Flevoland met mijn vertrek ook kan verlossen van deze verantwoordelijkheid, en dat deze spoedig weer op de agenda staat van de Tweede Kamer.

Voor wie nu de vlag uithangt wegens mijn vertrek, vrees niet" ik immers altijd nog komen inspreken 😊

Maar even zonder dollen, ik spreek graag mijn dank nog uit in de richting van een aantal mensen. Te beginnen bij de griffie die mij steeds opnieuw kon voorzien van antwoorden op vragen die hen nog nooit eerder gesteld waren en mij altijd het gevoel wisten te geven in een warm bad terecht te komen, hoe kil de debatten soms ook konden zijn. Dankjulliewel daarvoor, en ik ga jullie missen.

Ook mijn dank aan Leen Verbeek voor het bieden van ruimte aan andersdenkenden, ook wanneer dat soms kan botsen. Ook mijn grote dank en waardering aan alle lieve mensen van de catering, de beveiliging, de schoonmakers met wie ik vaak nog even kon napraten na een vergadering. Ik hoop wanneer het provinciehuis weer veilig open kan, ook u allen persoonlijk gedag te kunnen zeggen. en dat iemand mijn vegan bordje in het restaurant zal gaan overnemen, maar ik heb zomaar het vermoeden dat dat wel goed komt met zoveel ambassadeurs van de plantaardige eiwittransitie in ons midden.

Dan mijn grote, grote dank aan mijn fractie, en met name in de richting van Jesse Luijendijk. Die ervoor heeft gezorgd dat ik mij nu met een gerust hart mij richten op de Tweede Kamerverkiezingen, wetende dat ik de fractie in zeer goede handen achterlaat. Betrokken, bevlogen en deskundig. Ik ben blij dat hij hierbij kan rekenen op de steun en de betrokkenheid van Sylvia Kers en Marjolijn Veenstra, en de waardevolle ondersteuning van Maud. Ook jullie ga ik enorm missen.

Als je in de politiek actief bent, kom je sneller dan anders in aanraking met mensen die je in je eigen sociale kring niet zou zijn tegenkomen. Naar hen toe ben ik altijd nieuwsgierig geweest, ook wanneer ik het niet zelden oneens was. Het vereist moed om een ander geluid te laten horen, om op te staan voor je idealen en veel doorzettingkracht om dit vol te houden. Ik ben ervan overtuigd dat er veel meer ruimte in Flevoland is om deze moed kracht bij te zetten.

We zijn een provincie van pioniers, van hoop en van dromen. Laat je idealen niet wegcijferen en blik bij een perspectiefnota eens verder dan de komende verkiezingsperiode. Durf te dromen voor Flevoland, over varkens buiten in de modder, in plaats van in dichte stallen en op je bord, en van compassie en mededogen, voor de meest kwetsbaren in onze samenleving, of dat nu mensen of dieren zijn. Over vogels in de lucht, in plaats van vliegtuigen, maar over dat laatste ben ik zeker dat dit goed gaat komen.

Voorzitter, ik leerde ook mensen kennen die ik na mijn afscheid graag blijf tegenkomen. Mensen met wie ik samen aan de interruptiemicrofoon heb gestreden voor een groener, zorgzamer en vooral diervriendelijker Flevoland.

Ik wens jullie allen het beste toe, zorg goed voor elkaar en misschien tot ziens.