Algemene beschou­wingen

Voorzitter,

Voor ons ligt de perspectiefnota. De naam zegt het al: het document moet ons perspectief bieden richting de toekomst. Op basis van dit document, en de onderliggende budgetten, zetten we de koers uit voor een beter Flevoland voor de komende jaren.

Voorzitter, de Partij voor de Dieren wil niet veel, we vragen alleen wat nodig is. Wij vragen het college om medewerking op niet zomaar de minste vlakken. Stikstof, klimaat, bossen, biodiversiteit, energietransitie, openbaar vervoer. De crises op deze vlakken worden dieper met de dag, de oplossing wordt steeds lastiger, omslachtiger en duurder. Dáárom roepen wij vaak zó hard en is het voor ons “nooit genoeg”. Wij vechten voor onze inwoners, mens en dier, die hier niet kunnen staan. Wij strijden voor iedereen die afhankelijk is van het openbaar vervoer, voor iedereen die wil dat zijn/haar kinderen gezond kunnen opgroeien met schone lucht, helder water en ten midden van een groene omgeving. Met respect voor dieren en moeder Aarde.
Niet groei, geld en gulzigheid – maar groen, gezond en grondig. Dáárom zijn wij kritisch, ook vandaag weer. De provincie Flevoland kan echt beter. Deze Nota is voor de Partij voor de Dieren daarom een teleurstelling op alle fronten; van klimaat, natuur en biodiversiteit, tot het OV, groene energie en de bestuurscultuur.

In de perspectiefnota schrijft GS: “Flevoland heeft al jaren een grote ambitie met betrekking tot de energietransitie. Met de ondertekening van het klimaatakkoord, verbreedt het denken van energie- zich naar klimaat- denken. De energietransitie blijft belangrijk, maar het gaat om veel meer onderwerpen zoals mobiliteit, gebouwde omgeving, industrie, natuur en landbouw.”
Een noemenswaardige ambitie, waar helaas weer geen uitvoering aan wordt gegeven. Want echt klimaatdenken, betekent het klimaat, en alle gevolgen van alle maatregelen voor het klimaat, als eerste uitgangspunt nemen bij plannen van de provincie. Ironisch genoeg ontbreekt het nou juist aan deze vorm van denken in deze perspectiefnota.
Daarnaast leidt deze zin ook af van de doelen die wel hard nodig zijn op gebied van energie. Ons bod in RES (Regionale Energie Strategie) is gebaseerd op bestaand beleid uit 2016. Inmiddels worden de gevolgen en de urgentie van de klimaatcrisis steeds meer duidelijk en zou dit ook in ons beleid, onze ambities en ons bod zichtbaar moeten zijn. Helaas is het tegendeel waar. Meerdere partijen roepen in PS zelfs op om een stap terug te doen qua inzet op gebied van klimaat. De wereld op zijn kop!

De klimaatcrisis wordt dus niet aangepakt. Maar ook de bomencrisis niet. De biodiversiteitscrisis niet. De stikstofcrisis ook niet. We gaan onze inwoners, ons kostbare water en de natuur niet substantieel beter beschermen tegen landbouwgif.
Er wordt niet geïnvesteerd in de aanleg van nieuwe of de versterking van bestaande natuur.
Bij de bossenstrategie smeren we de al zeer bescheiden ambitie, er komen geen nieuwe bosgebieden bij, uit tot 2050.
Bij het actieplan biodiversiteit zijn al onze, zeer bescheiden voorstellen, gebaseerd op een ambitieniveau uit het voorstel van GS zelf, afgewezen en blijft er weinig meer over dan wat pilots als druppel op een gloeiende plaat.
Bij de aanpak van de stikstofcrisis kijken we vooral de kat uit de boom, houden we de echte veroorzakers van de crisis een hand boven het hoofd en wijzen we naar anderen, anderen in Flevoland en andere overheden buiten Flevoland. Dit terwijl we weten dat er veel meer nodig is en het rapport van Remkes onverkort uitgevoerd zou moeten worden.

Substantieel bijdragen als provincie aan al deze problemen lijkt het college niet te willen. Wel zet dit college de deur open om het afvoerputje van Nederland te worden op andere gebieden. “Wij hebben de ruimte voor het oplossen van vraagstukken. “ en “we hebben een naam hoog te houden als “cando” regio. Luchthavens, datacenters, intensieve veehouderijen van elders hierheen halen en nog meer asfalt.

Daarnaast wil dit college, halverwege deze statenperiode, twee miljoen doorschuiven naar de volgende periode als cadeautje voor de nieuwe coalitie. Dit bovenop de al astronomisch hoge reserves die wij hebben. Voor wat hebben wij deze enorme pot geld voorzitter? Voor als het ooit wat minder zou gaan?
Wat heb je eigenlijk aan geld als de ijskap smelt? Die 261 miljoen op de bank gaat ons niet redden voorzitter. Wie roeit onze inwoners straks naar Duitsland, alwaar wij aan land zullen moeten gaan om aan het stijgende zeewater te ontsnappen?

De tijd voor forse investeringen is nu. De tijd van kleine stapjes is voorbij. Het water staat ons aan de lippen. Iedere euro die we nu investeren in de aanpak van deze crises is over 10 jaar vele daalders waard.

En waar het college dan wel geld aan wil uitgeven in deze tijd? Meer asfalt!
Het openbaar vervoer, en iedereen die daarvan afhankelijk is, wordt op een zijspoor geparkeerd. Daarom dienen wij een amendement in om het budget wat is gereserveerd voor de capaciteitsuitbreiding van het knooppunt Eemnes-Almere Haven, door te schuiven naar de uitbreiding van het spoor. Er zijn zoveel oplossingen denkbaar om de genoemde knelpunten op te lossen, maar het college schiet in haar bekende reflex door direct te grijpen naar de minst milieuvriendelijke optie.

Ook bijzonder: het bedrag dat is gereserveerd voor de herinrichting van het Provinciehuis. De herinrichting van een provinciehuis waar burgers niet komen, dat nog prima voldoet, en dat in tijden van crisis. Als er iets niet getuigt van een transparante, empathische bestuurscultuur, dan is dit het wel! Daarom dienen wij een motie in om deze herinrichting sober uit te voeren en niet meer budget te gebruiken dan standaard gereserveerd is voor groot onderhoud. Daarnaast willen het geplande onderhoudt wel benutten om de toegangspoortjes in het Provinciehuis te verwijderen. Voorzitter, toegangspoortjes zijn niet van deze tijd en staan de transparantie en openheid van de Provincie letterlijk in de weg.

De gedeputeerden hebben het vaak en graag over het “herstellen van de balans tussen Economie en Ecologie”, maar voorzitter, met deze perspectiefnota komt die balans nog in de verste verte niet in zicht. Alles is er op gericht om vooral weer verder te kunnen gaan als voor de coronacrisis: Business as Usual. Plannen mogen vooral niet de economie of ondernemers belemmeren. We doen niet meer dan het wettelijk minimum.

Voorzitter, goed rentmeesterschap is niet de problemen van nu doorschuiven aan de toekomstige generaties, zoals deze coalitie nu doet, maar Flevoland beter achterlaten dan hoe we haar aangetroffen hebben. Dat is uw, en onze plicht.

Een college dat dit niet inziet is volgens de Partij voor de Dieren niet geschikt om onze mooie provincie te leiden. Wij hebben dan ook geen vertrouwen dat deze Perspectiefnota de noodzakelijke ruimte schept om Flevoland richting de post-corona samenleving te leiden.