Afscheid Frac­tie­voor­zitter Jesse Luij­endijk

Geachte voorzitter, beste collega’s en andere aanwezigen,

Dank voor de gelegenheid nog een paar woorden tot u te mogen richten.

Ik sta hier met gemengde gevoelens. Allereerst omdat het mij zwaar valt u te moeten verlaten en vooral ook nog voor mijn termijn en mandaat van de kiezer is afgelopen.
Ik denk dat het politieke ambt in het algemeen, en die van statenlid in het bijzonder, behoorlijk ondergewaardeerd is. Dit is terug te zien in, de lage opkomst, het feit dat het lastig is kandidaten te vinden, de beperkte publieke en media belangstelling en in dat veel leden voortijdig afhaken. Dit heeft ook te maken met de enorme werkdruk. Welke de afgelopen jaren ook behoorlijk is toegenomen.
Het valt mij dus zwaar dat ik nu ook een van die velen ben die voortijdig afhaakt. Een dubbel gevoel omdat ik afscheid neem vanwege de prachtige kans om mijn idealen, en die van mijn partij, in Almere in de praktijk te mogen brengen. Een kans die ik niet kon laten lopen.

De afgelopen jaren, ik ben eigenlijk al bij de provinciale staten betrokken sinds mijn burgerlidmaatschap in 2011, ben ik de provincie wel zeer gaan waarderen en zelfs wel ben van gaan houden. Het is bijzonder om te zien dan ondanks de geringe grootte, de provincie toch heel divers is, met enorme cultuur verschillen. Dit is mooi, maar vaak ook lastig. Tegengestelde belangen, of een focus op sectoren die naar ratio van de bevolking overmatig veel aandacht krijgen, zoals de landbouw en visserij. Terwijl het overgrote deel van de provincie toch echt werkzaam is in hele andere sectoren. Sectoren waar het in dit huis nauwelijks over gaat.

De provincie speelt wel een grote rol op het gebied van dierenwelzijn, zoals de verschrikkelijke massale jacht in de Oostvaardersplassen en het zogenaamde faunabeheer in de rest van de provincie, en bij de vele miljoenen gehouden dieren in de veehouderij, welke na een ellendig kort leven op vreselijke manier aan hun einde komen. Helaas is er voor al deze dieren nog geen uitzicht op betere tijden.
Ook op gebied van natuur en biodiversiteit zou de provincie een grote rol kunnen EN moeten spelen. Helaas blijft het ook op deze onderwerpen vooral bij ambities en te weinig daden. Om nog maar niet te spreken over de aanpak van de stikstofcrisis, beter gezegd de natuurcrisis, waarbij de provincie blijft geloven in de sprookjes van de emmisieloze stallen en de echte oplossingen, echt investeren in natuur en een forse krimp van het aantal gehouden dieren, maar blijft negeren.

En dan die andere crisis, de klimaatcrisis. Ja wij doen in verhouding tot andere provincies relatief veel in onze bijdrage aan groene energie. Maar de vraag is niet of wij meer doen dan de rest, maar of we genoeg doen om de klimaatcrisis te keren. En dat antwoord is helaas tot op heden nog steeds nee. Bij lange na niet. Gelukkig gaat het energieslurpende datacentrum niet door, maar blijft de provincie wel nog steeds halsstarrig inzetten op de opening van Lelystad Airport. Met de kennis van alle crisissen van nu toch totaal onbegrijpelijk en on-uitlegbaar.

Het grootste dieptepunt in mijn afgelopen 12 jaar bij de provincie, blijft toch wel het niet doorgaan van het Oostvaarderswold. Dit plan was zijn tijd ver vooruit. Met de kennis van nu, is de noodzaak van deze verbinding alleen maar enorm toegenomen en had een hoop problemen voorkomen of opgelost kunnen worden. Ik gun de nieuw gekozen Provinciale Staten straks de politieke moed en kracht om deze historische fout alsnog recht te zetten.

Gemende gevoelens dus ook omdat mijn werk hier nog lang niet klaar was.

Ik hoop dat mijn aanjaagfunctie, de haas in de marathon of luis in de pels - rol, toch wel iets in heeft bijgedragen en ik hier en daar zaadjes geplant heb. Daarbij heb ik het volste vertrouwen in mijn kundige opvolgers, Sylvia en Kees, dat zij deze rol met verve zullen blijven voortzetten.

Voorzitter, helaas niet alleen maar een positief verhaal bij mijn afscheid. Maar ik wil toch afsluiten met een positieve noot. Het was een eer dit ambt te hebben mogen vervullen, en de meest kwetsbaren, de dieren en de natuur, een stem te hebben mogen geven.
Ik ben dankbaar u allen dankbaar voor de samenwerking. Ondanks onze vaak verschillende standpunten, heb ik een bijzondere waardering voor de passie, gedrevenheid en doorzettingsvermogen van uw allen.
Speciale dank daarbij ook aan de mensen die niet in de spotlights staan, maar wel onmisbaar zijn voor ons werk, zoals de catering, de griffie en ook mijn eigen ondersteuners Maud en Ryan. En natuurlijk ook dank aan mijn voorgangers Melissa en Leonie, die toch hier de weg bereid hebben voor ons als partij en ik ook veel van geleerd heb.
Ik wens u allen veel wijsheid en het beste toe en ga er vanuit u in mijn andere functie vast nog wel tegen te komen.

Voorzitter, voorts blijf ik van mening, dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.

Dank u.

Bekijk de bijdrage via deze link.